Długotrwałe zakwaszenie organizmu może wywoływać szereg różnych dolegliwości – od zmęczenia i bólu głowy, po poważniejsze choroby, takie jak fibromialgia, grzybice i kamienie żółciowe. Poznaj kolejne choroby wywołane zakwaszeniem organizmu.
Fibromialgia
Przewlekłe zmęczenie, któremu towarzyszą bóle mięśni, kości i stawów, jest nazywane fibromialgią. Przypadłość ta dopiero niedawno została uznana za chorobę i nadal wśród lekarzy są zdania podzielone. Według jednych jest to osobna jednostka chorobowa, według innych – objawy fibromialgii świadczą o obecności innych chorób. Całe szczęście świadomość istnienia tej przypadłości jest coraz większa, a cierpiący ludzie mają coraz większą szansę na otrzymanie należytej pomocy. Istotą tej choroby jest nieprawidłowe odczuwanie bólu. U chorych występują na ciele obszary o zwiększonej wrażliwości na ból – może pojawić się on nawet przy niewielkim ucisku, a także przy niesprzyjających warunkach pogodowych i zimnie. Fibromialgia może dotknąć podskórną tkankę łączną, mięśnie, ścięgna, kości, stawy. Do innych charakterystycznych objawów zalicza się:
- zmęczenie, chroniczne osłabienie,
- bezsenność i inne problemy ze snem,
- zaburzenia nastroju,
- problemy z koncentracją,
- uczucie sztywności ciała,
- bóle głowy, migrena.
Niestety, mimo tego, że choroba została zdefiniowana już w latach 70., do dziś jej przyczyny wciąż nie są jednoznaczne. Wiadomo natomiast, że istnieje kilka głównych czynników, które przyczyniają się do powstania fibromialgii. Zalicza się do nich przebyte infekcje, stres, uwarunkowania genetyczne, powikłanie po innej chorobie (np. reumatoidalnym zapaleniu stawów, chorobie Hashimoto), a także zakwaszenie organizmu. Dlaczego zakwaszenie? Otóż tkanka łączna, ścięgna, ich przyczepy i mięśnie są wykorzystywane jako tymczasowe magazyny nadmiaru kwasów. W przypadku długotrwałego zakwaszenia to właśnie te miejsca mogą ucierpieć najbardziej.
Grzybice
Choroby wywołane zakwaszeniem organizmu to także grzybice. Rozwijają się one w środowisku kwaśnym, czyli takim, którego wartość pH wynosi od 4 do 6. Tak więc zakwaszenie organizmu i niskie pH w jelitach i pozostałych odcinkach układu pokarmowego przyczyniają się do jego zasiedlenia przez chorobotwórcze grzyby. Równowagę pH zakłóca m.in. niezdrowa dieta (bogata w cukry, mięso, produkty oparte na białej mące), stres, leki, mała aktywność fizyczna. W wyniku braku równowagi pH zostaje zakłócona również równowaga między mikroorganizmami jelitowymi, w tym pożytecznymi bakteriami. Organizm jest bardziej narażony na infekcje, w tym infekcje grzybicze.
Grzybice jelit są wywoływane przez grzyby z rodziny Candida. Do ich najbardziej charakterystycznych objawów zalicza się:
- brak apetytu,
- dolegliwości bólowe (stały lub okresowy ból brzucha),
- nudności,
- biegunki i zaparcia.
Ważnymi czynnikami wspomagającymi leczenie są: odpowiednia dieta i odkwaszanie organizmu. Pomocne mogą być także alkaliczne suplementy diety.
Kamienie żółciowe
Kamienie żółciowe są najczęstszym schorzeniem pęcherzyka żółciowego i początkiem niemal wszystkich chorób dróg żółciowych. Dotykają one od 10% do 15% populacji krajów uprzemysłowionych. Kamienie żółciowe zwykle nie dają o sobie znać – lokują się one w pęcherzyku żółciowym (woreczku żółciowym) a o ich istnieniu można się dowiedzieć przy okazji USG jamy brzusznej. Niekiedy podrażniają one błonę śluzową woreczka i powodują dolegliwości pokarmowe, takie jak odbijanie lub wzdęcia. Poważne objawy pojawiają się, gdy kamień czasowo zablokuje drogi żółciowe i odpływ żółci – pojawia się wtedy tzw. kolka żółciowa, czyli silny, gwałtowny ból z prawej strony nadbrzusza, któremu mogą towarzyszyć wymioty.
Różne czynniki mają wpływ na powstawanie kamieni. Jednym z warunków jest przesycenie żółci cholesterolem, który później się wytrąca i z czasem tworzy kamień żółciowy. Aby tak się nie działo, pęcherzyk potrzebuje dostatecznej ilości zasadowego wodorowęglanu sodu.
