Przewlekłe zakwaszenie organizmu przyczynia się do wystąpienia różnych chorób. W poprzednich artykułach była mowa o astmie, artrozie, alergiach, a także bólach głowy, chorobach nerek, skóry i zębów. W poniższym artykule przyjrzymy się cukrzycy, dnie moczanowej i egzemach.
Cukrzyca
Cukrzyca jest zaburzeniem metabolizmu cukrów, skutkującym wysokim poziomem cukru we krwi. O chorobie tej słyszymy zazwyczaj z sytuacji rodzinnych, gdy u kogoś bliskiego jest zdiagnozowana cukrzyca. Zwykle dotyczy to starszych osób z otyłością brzuszną. Tymczasem przypadłość ta ma także inne oblicza.
Cukrzyca zyskała miano choroby cywilizacyjnej. Chorują na nią osoby w różnym wieku, w tym coraz więcej dzieci i nastolatków. Specjaliści wyróżniają dwa główne typy cukrzycy:
- Cukrzyca typu 1. Przyczyny cukrzycy typu 1 nie są jasne, choć wskazuje się m.in. predyspozycje genetyczne i niektóre zakażenia. Choroba pojawia się zazwyczaj u dzieci i młodzieży i rozwija się dość szybko (w ciągu kilku miesięcy, a nawet tygodni). Jej cechą charakterystyczną jest niedobór komórek trzustkowych produkujących insulinę.
- Cukrzyca typu 2. Zwykle jest konsekwencją trybu życia (małej aktywności fizycznej, niezdrowej diety, nadwagi), niektórych czynników środowiskowych, genów lub towarzyszy innym chorobom. Zazwyczaj pojawia się po 40 r. życia, choć coraz częściej dotyka także osoby młode, w tym dzieci. Istotą choroby nie jest brak insuliny, tylko jej niewłaściwe działanie w tkankach, co prowadzi do podwyższenia poziomu cukru we krwi.
Przy nieprawidłowym poziomie insuliny spalanie tłuszczów jest niecałkowite, co skutkuje tworzeniem się tzw. ciał ketonowych. Mogą one prowadzić do zakwaszenia krwi, czyli kwasicy ketonowej, a później (przy wzrastającym poziomie cukru we krwi), nawet do śpiączki cukrzycowej. Najlepszym sposobem na wczesną diagnozę cukrzycy są regularne badania kontrolne, które można zrobić u lekarza rodzinnego. Cukrzycy nie wolno lekceważyć – nieleczona sieje spustoszenie w organizmie.
Dna moczanowa
Dna moczanowa bywa również nazywana skazą moczanową lub podagrą. Cechą charakterystyczną tej choroby jest bolesne zapalenie stawów spowodowane zaburzeniami w przemianie materii – nadmiarem kwasu moczowego. Dna jest w pewnym stopniu uwarunkowana genetycznie, lecz nie jest to wyrok. Osoby, które mają predyspozycje genetyczne mogą być zdrowe, ponieważ o rozwoju choroby decydują nie tylko geny, ale również inne czynniki, m.in. nadwaga, wysokobiałkowa dieta, nadmiar alkoholu.
Bolesne dolegliwości w dnie moczanowej powoduje kwas moczowy. Powstaje m.in. podczas spożycia mięsa. Zwykle jest on wydalany przez nerki, jednak w przypadku zaburzonej przemiany materii tworzy się go zbyt dużo lub nie jest on na bieżąco usuwany. Nasilone odkładanie się kryształów kwasu moczowego w tkance, a przede wszystkim w stawach, powoduje bolesne stany zapalne o ostrym przebiegu. W leczeniu oprócz leków zaleconych przez lekarza, duże znaczenie ma także dieta – z minimalną ilością mięsa, tłuszczów pochodzenia zwierzęcego, alkoholu. Osoby cierpiące na dnę moczanową dużo skorzystają stosując dietę alkaliczną.
Egzemy
Egzema jest pojęciem zbiorczym na określenie zmian zapalnych skóry przebiegających z obrzękami, zaczerwienieniem, tworzeniem się pęcherzyków lub grudek, łuszczeniem się, sączeniem i często silnym świądem. Wyróżnia się egzemę wywołaną przez czynniki zewnętrzne (egzema egzogenna) i egzemę wywołaną przez czynniki wewnętrzne (egzema endogenna). Zakwaszenie organizmu, które skutkuje osłabieniem układu odpornościowego, przyczynia się do drugiego typu choroby.
