Brukiew to współcześnie mało znane warzywo – o jego istnieniu wiedzą chyba tylko rolnicy i zwolennicy zdrowego odżywiania. A jeszcze nie tak dawno, bo w czasach I i II wojny światowej, jadano ją na co dzień. Brukiew była tania i bardzo prosta w uprawie. Z kolei w starożytności przypadło jej zaszczytne miano rośliny leczniczej. Dlatego warto poznać jej właściwości i włączyć ją do swojej diety.
Właściwości brukwi
Na wstępie warto zaznaczyć, że tylko młoda brukiew jest smaczna i zdrowa, natomiast starsza może spowodować dolegliwości żołądkowe (wzdęcia, gazy). To warzywo jest bogatym źródłem witaminy C, wapnia, magnezu, sodu, potasu, fosforu. Znajdziemy w niej również selen, dość rzadko spotykany w warzywach. Oprócz tego w brukwi są obecne niewielkie ilości witaminy A, B1, B2, B5, B6, żelaza, cynku, miedzi, manganu, a także błonnik, białko i węglowodany. Te oraz inne składniki sprawiają, że brukiew jest bardzo cenna:
- Dzięki zawartości glukozynolany stanowi naturalną tarczę ochronną przed nowotworami i znajduje się wśród warzyw antyrakowych.
- Obecność karotenoidów oraz witaminy C pomagają zwalczyć wolne rodniki, zapobiegają przedwczesnemu starzeniu się, poprawiają wzrok i pobudzają tkanki do regeneracji.
- Jako że ta roślina jest bogatym źródłem błonnika, powinny się nią zajadać osoby dbające o zgrabną sylwetkę. Błonnik zapewnia szybkie uczucie sytości i zmniejsza chęć na przejadanie się.
- Brukiew dba również o układ krwionośny. Dzięki zawartości potasu może zmniejszyć poziom „złego” cholesterolu i obniżyć ciśnienie krwi.
- To warzywo zawiera cenne alkalizujące minerały, co sprawia, że brukiew dba o równowagę pH.
Brukiew w innych krajach
Chociaż współcześnie brukiew jest w Polsce mało znana, to inne kraje bardzo ją doceniają. Finowie spożywają ją na surowo, w wersji pieczonej lub gotowanej. Stanowi ona dodatek do mięs i dań warzywnych. W Norwegii jest spożywana wraz z gotowaną marchewką i ziemniakami z dodatkiem masła i śmietany jako obowiązkowy dodatek do świątecznych potraw.
Ta roślina jest doceniania również w Niemczech i Wielkiej Brytanii. Z kolei w Szkocji jest elementem tradycyjnego dania Haggis – owczych podrobów podawanych z ziemniakami i właśnie z brukwią.
